23/5/09

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Ναπολέων Μαραβέγιας
Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", 23.5.2009

Σύμφωνα με πρόσφατες μετρήσεις του Ευρωβαρομαρόμετρου (Ελευθεροτυπία 15.4.2009) μόνο το 34% των ευρωπαίων πολιτών είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν στις επικείμενες ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009. Η αδιαφορία αυτή των ευρωπαίων για αυτή την εξέχουσα δημοκρατική διαδικασία οφείλεται προφανώς στο γεγονός ότι δεν έχουν πεισθεί ότι μπορούν με την ψήφο τους να διαμορφώσουν τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Φαίνεται ότι οι ευρωπαίοι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι οι εξουσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν αυξηθεί, (δεν είναι βέβαιο ότι αυτό το γνωρίζουν όλοι), και ότι στους τομείς που έχει αρμοδιότητα η ΕΕ δεν μπορούν πλέον να ληφθούν αποφάσεις χωρίς τη συμφωνία της πλειοψηφίας των ευρωβουλευτών. Μεγαλύτερη σημασία έχει ο τρόπος που σχηματίζεται η πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Είναι γνωστό ότι πλειοψηφία σχηματίζεται συνήθως χωρίς ευρωπαϊκά πολιτικό-ιδεολογικά κριτήρια και χωρίς σαφείς πολιτικές αντιπαραθέσεις, επειδή τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα (πολιτικές ομάδες) είναι τόσο ανομοιογενή στο εσωτερικό τους, που δεν μπορούν η/και δεν έχουν ισχυρή βούληση να καταρτίσουν συγκεκριμένα κοινά πολιτικά προγράμματα και συνεπώς σαφείς προτάσεις για την πορεία της Ευρώπης.
Έτσι, οι ευρωπαίοι πολίτες κρίνουν ότι είναι πολιτικά ανώφελο στις Ευρωεκλογές να ψηφίζουν τα πολιτικά κόμματα των χωρών τους, τα οποία συνήθως έχουν συγκεκριμένα πολιτικά προγράμματα για την Ευρώπη, αλλά είναι ανίσχυρα από μόνα τους, εφόσον δεν υπάρχει πολιτική προγραμματική συμφωνία με τα αντίστοιχα κόμματα και των άλλων χωρών-μελών, να σχηματίσουν πολιτική πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να καθορίσουν έτσι την πορεία της Ε.Ε
Η σημερινή οικονομική κρίση, η οποία αποτελεί για όλους τους ευρωπαίους πολίτες ένα πολύ μεγάλο και κατεξοχήν κοινό πρόβλημα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγή της σημερινής κατάστασης. Τα ευρωπαϊκά κόμματα θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στα σημερινά κοινά προβλήματα των ευρωπαίων πολιτών καταρτίζοντας προγράμματα χωρίς μεγάλες εθνικές κομματικές διαφοροποιήσεις αλλά με συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις για την έξοδο της Ε.Ε από την σημερινή κρίση.
Βεβαίως, είναι προφανές ότι στην Ε.Ε των 27, η ανομοιογένεια στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κομμάτων είναι αναπόφευκτη. Όμως, αν υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση, δεν μπορεί να αποκλεισθεί μια εξέλιξη, στην οποία η σημερινή οικονομική κρίση θα είναι καταλύτης, όπου οι ευρωπαίοι πολίτες θα ψηφίζουν πραγματικά ευρωπαϊκά κόμματα.
Τα κόμματα αυτά θα προτείνουν τους υποψηφίους τους σε κάθε χώρα –μέλος, οι οποίοι θα αναπτύσσουν το ενιαίο πρόγραμμά τους για την Ευρώπη. Μια ενδιαφέρουσα ιδέα θα ήταν κάθε ευρωπαϊκό κόμμα να επιλέγει ως Πρόεδρο του αυτόν που θα ήθελε να προτείνει για Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ώστε να είναι σαφέστερη η πολιτική επιλογή. Μόνον τότε οι ευρωπαίοι πολίτες θα έχουν ενδιαφέρον για την Ευρωπαϊκή Ένωση ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία της οικονομικής κρίσης.
Όλα τα παραπάνω μοιάζουν σήμερα ουτοπικά. Δεν φαίνεται να υπάρχουν σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές και συνεπώς πολιτικές αντιπαραθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διαμόρφωση μιας κοινής ευρωπαϊκής απάντησης στην σημερινή οικονομική κρίση. Έτσι οι αποφάσεις που αφορούν άμεσα την Ε.Ε και τους ευρωπαίους πολίτες λαμβάνονται σχεδόν αποκλειστικά από τα μεγάλα Κράτη-μέλη στις διεθνείς συναντήσεις, συντηρώντας την πεποίθηση των ευρωπαίων πολιτών ότι η συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές είναι πολιτικά ατελέσφορη.
Όμως αυτή η κατάσταση δεν πρέπει να αποθαρρύνει τους ευρωπαίους πολίτες, οδηγώντας τους στην αποχή από τις ευρωεκλογές, αλλά αντίθετα να τους ωθεί να ψηφίσουν εκείνα τα πολιτικά κόμματα που επιδιώκουν την πολιτικοποίηση και συνεπώς τον εκδημοκρατισμό της λήψης των αποφάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προσπαθούν να διαμορφώσουν μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση στη σημερινή οικονομική κρίση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: