4/5/09

Η ΕΚΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Κώστας Χρυσόγονος
Εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 4.5.2009

Οι τελευταίες εξελίξεις στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου αποδεικνύουν ότι ο θεσμός της ποινικής ευθύνης των υπουργών έχει εκπέσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να πρόκειται μόνο κατ επίφαση για ευθύνη και κατά βάθος για διασφαλισμένη ατιμωρησία. Στην έκπτωση αυτή καίριο ρόλο διαδραματίζει, ως μη όφειλε, ο επιλεγμένος από τη σημερινή κυβέρνηση εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Το άρθρο 86 παρ. 2 Συντ. σαφώς ορίζει ότι αν στο πλαίσιο ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία τα οποία σχετίζονται με υπουργούς για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους «αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση». Η διάταξη αυτή του θεμελιώδους νόμου της χώρας έχει υπέρτερη ισχύ από κάθε άλλη διάταξη νόμου, Κανονισμού της Βουλής, εγκυκλίου κ.λπ.
Ειδικότερα μάλιστα η εγκύκλιος του προηγούμενου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δ. Λινού (4/24-12-2003), την οποία επικαλείται ο νυν εισαγγελέας του Αρείου Πάγου για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δεν αποτελεί καν πηγή δικαίου και πάντως παρερμηνεύει το άρθρο 83 του Κανονισμού της Βουλής. Το τελευταίο αφορά τη διαδικασία δίωξης βουλευτών για αδικήματα άσχετα προς τα βουλευτικά τους καθήκοντα, ενώ δεν αφορά καθόλου την ποινική ευθύνη των υπουργών.
Συνεπώς ο έλεγχος του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου που προβλέπεται στο άρθρο 83 του Κανονισμού της Βουλής δεν μπορεί να επεκταθεί σε ζητήματα σχετικά με την ποινική ευθύνη των υπουργών.
Εφόσον λοιπόν οι δύο εισαγγελείς εφετών που διερεύνησαν την υπόθεση Βατοπεδίου καταλήγουν σε ενδείξεις για ποινική ευθύνη υπουργών, οφείλουν να διαβιβάσουν οι ίδιοι τη σχετική αναφορά τους στη Βουλή χωρίς καθυστέρηση μαζί με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία.
Το ίδιο οφείλει να κάνει και ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, εφόσον οι δύο χειριστές της υπόθεσης εισαγγελείς διαβίβασαν σε αυτόν την αναφορά τους, αντί να τη στείλουν απευθείας στη Βουλή. Οποιαδήποτε παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στο όλο θέμα και πολύ περισσότερο η εκ μέρους του απαγόρευση στους αρμόδιους εισαγγελείς που ενήργησαν την έρευνα να εκπληρώσουν το συνταγματικό καθήκον τους, δηλαδή να αποστείλουν τον φάκελο αμελλητί στη Βουλή, αποτελεί νόσφιση αρμοδιότητας και απροσχημάτιστη παραβίαση του Συντάγματος.
Η αντισυνταγματική αυτή παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αποσκοπεί προφανώς στη συγκάλυψη όχι μόνο των ποινικών ευθυνών συγκεκριμένων προσώπων, αλλά και της γενικότερης πολιτικής ευθύνης της κυβέρνησης, η οποία τον επέλεξε στη θέση που κατέχει για το σκάνδαλο Βατοπεδίου. Ο ίδιος άλλωστε είχε φροντίσει εξαρχής να προκαταλάβει την εισαγγελική έρευνα της υπόθεσης, αθωώνοντας προκαταβολικά τους εμπλεκόμενους υπουργούς και υφυπουργούς, με τη μνημειώδη δήλωσή του ότι «παραπλανήθηκαν», ως να ήσαν μωρές παρθένες. Με όλα αυτά εμφανίζεται να ενεργεί όχι ως ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός της χώρας, αλλά ως συνήγορος της κυβέρνησης, εξευτελίζοντας έτσι τον θεσμικό του ρόλο.