29/9/09

Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ (;)
Ναπολέων Μαραβέγιας
Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", 29.9.2009

Πριν από μερικές μέρες επανεξελέγη ο κ. Ζοζέ Μπαρόζο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. με την απόλυτη πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Προφανώς ο κ. Μπαρόζο ψηφίστηκε όχι μόνο από την Πολιτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην οποία ανήκει, αλλά και από αρκετούς Ευρωβουλευτές της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας. Ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Γκόρντον Μπράουν, αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, το οποίο μετέχει στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα, δήλωσε ότι πρόκειται για μια πολύ καλή επιλογή.
Οι Έλληνες ευρωβουλευτές που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο επίσης μετέχει στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα δεν ψήφισε τον κ. Μπαρόζο γιατί η πολιτική του ως Προέδρου της Ε.Ε. από το 2004 και οι δεσμεύσεις του ως υποψηφίου για τη θέση αυτή, κρίθηκαν και είναι πραγματικά συντηρητικές σε μια σειρά ζητημάτων όπως: η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, η καταπολέμηση της ανεργίας, η διασφάλιση δημοσίων υπηρεσιών καθολικής πρόσβασης κ.ά.
Βεβαίως μέσα στο προεκλογικό κλίμα που επικρατεί στη χώρα μας, το κορυφαίο αυτό ευρωπαϊκό πολιτικό γεγονός πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Είναι αλήθεια ,ωστόσο, ότι ακόμη και ο ενδιαφερόμενος πολίτης νοιώθει εντελώς αποπροσανατολισμένος παρακολουθώντας την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, όπου τα συγγενή πολιτικά κόμματα των χωρών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία αποτελούν τις Ευρωπαϊκές Πολιτικές Ομάδες, δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε στην επιλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Είναι μάλλον βέβαιο ότι αν συνεχισθεί ο σημερινή κατάσταση, όπου δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική για σαφείς ιδεολογικά πολιτικές επιλογές σε ευρωπαϊκό επίπεδο και συνεπώς για σαφείς πολιτικές αντιπαραθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ( με κορυφαίο παράδειγμα την απουσία τέτοιων αντιπαραθέσεων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης βλ. Ελευθεροτυπία 28.3 .2009), οι ευρωπαίοι πολίτες δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν για την Ευρώπη πράγμα που φαίνεται από την όλο και μικρότερη συμμετοχή τους στις Ευρωεκλογές.
Το ζήτημα βεβαίως είναι ότι το 80% περίπου των αποφάσεων που αφορούν στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών λαμβάνονται άμεσα ή έμμεσα στις Βρυξέλλες και προφανώς διαφεύγουν από τον πολιτικό έλεγχο και τη δημοκρατική λογοδοσία, πράγμα που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει σε μια δημοκρατική πολιτεία.
Επιπλέον είναι φανερό ότι, πέρα από το προαναφερόμενο έλλειμμα δημοκρατίας, και ίσως εξαιτίας του , όλες οι διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, μετά την επίτευξη της Νομισματικής Ένωσης και τη μεγάλη Διεύρυνση, έχουν εξασθενήσει και σχεδόν τελματωθεί από έλλειψη πολιτικής βούλησης αλλά και ουσιαστικού ενδιαφέροντος από την πλευρά των ευρωπαίων πολιτών. Φαίνεται να επικρατούν εκείνες οι δυνάμεις που ωθούν τις ευρωπαϊκές πολιτικές να χαλαρώνουν σταδιακά και να κινούνται μεταξύ της Επικουρικότητας και της Μεθόδου Ανοικτού Συντονισμού, με απώτερη επιδίωξη την επανεθνικοποίηση και τον περιορισμό των δαπανών του Κοινοτικού Προϋπολογισμού.
Αν οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιωθούν, η Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλά ζημιωμένη διότι: Πρώτο, η χαλάρωση της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης περιορίζει τους πόρους για την ΚΑΠ και τις πολιτικές της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, από τις οποίες η χώρα μας είχε και έχει οικονομικά οφέλη, και δεύτερο, ίσως σημαντικότερο ,η αποδυνάμωση της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης εξασθενίζει τις εκσυγχρονιστικές επιδράσεις της σ’ ολόκληρη την ελληνική οικονομία, την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζει την γεωπολιτική της θέση της χώρας μας στην περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια η σημερινή Κυβέρνηση δεν έδειξε να ασχολείται με τα ζητήματα αυτά. Ευτυχώς στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει σοβαρός προβληματισμός. Όμως, στον τρέχοντα προεκλογικό διάλογο δεν υπάρχει χώρος για ευρωπαϊκά θέματα παρά μόνο για τους περιορισμούς που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΟΝΕ στην αύξηση των δημόσιων δαπανών.